Pierwsza pomoc.
Jednym z obowiązków pracodawcy związanych z bezpieczeństwem i
higieną pracy jest wyznaczenie pracowników do udzielania pierwszej
pomocy. Przepisy nie nakładają obowiązku dodatkowego szkolenia dla
osób wyznaczonych do udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej.
Zgodnie z postanowieniami Kodeksu pracy liczba pracowników
wyznaczonych do udzielania pierwszej pomocy, ich szkolenie
oraz wyposażenie powinny uwzględniać rodzaj oraz poziom
występujących zagrożeń. Należy przy tym wskazać, że w
przypadku, gdy w zakładzie pracy są zatrudnieni wyłącznie
pracownicy młodociani lub niepełnosprawni działania w zakresie
udzielania pierwszej pomocy mogą być wykonywane przez pracodawcę.
Postanowienia Kodeksu pracy nie wskazują w sposób jednoznaczny
jakiego rodzaju ma być to szkolenie, natomiast wyraźnie wskazują,
że o liczbie oraz rodzaju szkolenia powinna przesądzać sytuacja w
firmie i rodzaj prowadzonej działalności.
Zakres wiedzy i umiejętności
udzielania pierwszej pomocy uzyskany w toku szkoleń
w dziedzinie bhp nie stanowi zazwyczaj gwarancji
rzetelnego przygotowania pracownika do jej udzielania.
Bez
wątpienia pozostaje fakt, że osoba, której działania wpływają w
sposób bezpośredni na życie lub zdrowie współpracowników i od
której umiejętności być może zależeć będzie poziom strat
materialnych samego pracodawcy (w przypadku pożaru) powinna posiadać
dużą wiedzę w zakresie wykonywanych zadań i odbyć rzeczowe i
fachowe przeszkolenie.
Z tego
względu pracownicy wyznaczeni do udzielania pierwszej pomocy na
podstawie art. 2091 § 1 pkt 2 lit. a Kodeksu pracy
powinni odbyć dodatkowe
przeszkolenie (teoretycznie oraz praktycznie) w
zakresie udzielania pierwszej pomocy.
Tak więc w interesie samego pracodawcy jest, by poziom szkolenia
takich pracowników był jak najwyższy.
Podstawa prawna:
art. 2091
§ 1 pkt, § 3 i § 4 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
(tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).