środa, 23 lipca 2014

BHP w lakierni proszkowej

Do oceny narażenia pracowników na pyły w lakierni proszkowej niezbędne jest określenie, jakiego rodzaju są to pyły i wykonanie pomiarów ich stężenia, a następnie obliczenie wskaźników narażenia na te pyły. Wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) pyłów są określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 217, poz. 1833 z późn. zm.) – dalej r.n.d.s.


Jeżeli obliczone wartości wskaźników narażenia na pyły są wyższe od podanych w r.n.d.s., pracodawca powinien niezwłocznie podjąć działania i środki zmierzające do zlikwidowania przekroczeń. W przypadku stwierdzenia wartości wskaźników narażenia na pyły niższych od wartości NDS, pomiary stężeń pyłów powinny być prowadzone z częstotliwością określoną w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. Nr 33, poz. 166). Wyniki badań powinny być podstawą do podejmowania działań zapobiegawczych, mających na celu eliminowanie narażenia na pyły, a tam gdzie nie jest to możliwe - ograniczania narażenia w taki sposób, aby ryzyko zawodowe było jak najmniejsze.
W lakierni proszkowej zwykle stosowana jest technologia napylania elektrostatycznego. W związku z tym może występować silne pole elektrostatyczne, którego natężenie zależy głównie od konstrukcji urządzenia napylającego (pistoletu). Stosunkowo małe natężenie, a zatem i małe narażenie występuje, gdy generator wysokiego napięcia jest zainstalowany w rękojeści pistoletu napylającego. Ekspozycja może być znaczna (natężenie do kilkunastu kV/m, lokalnie do kilkudziesięciu) w przypadku oddzielnego źródła wysokiego napięcia, połączonego z pistoletem przewodem wysokonapięciowym. Dotychczas mało jest przekonujących dowodów na występowanie szkodliwości związanej z promieniowaniem elektrostatycznym.
W odróżnieniu od pola elektromagnetycznego, pole elektrostatyczne nie wnika w głąb ciała człowieka. Przewodnictwo elektryczne warstwy naskórka i skóry, a często także odzieży jest wystarczająco duże, by skutecznie osłonić wnętrze ciała przed tym typem promieniowania. Także przenikalność elektryczna błon komórkowych jest w zakresie małych częstotliwości na tyle duża, że ekranują one skutecznie wnętrze komórek przed polem elektrostatycznym. Zdecydowana większość badaczy uważa ekspozycję na pola elektrostatyczne za nieszkodliwe dla zdrowia.
Silne pole elektrostatyczne może indukować znaczne ładunki elektryczne, których przypadkowe i szybkie rozładowanie, przez kontakt lub przeskok iskry, może inicjować zapłon materiałów palnych i wybuchowych lub rażenie elektryczne ludzi. Najistotniejszym zagrożeniem w lakierniach jest możliwość zainicjowania przez wyładowania elektrostatyczne zapłonu łatwopalnego pyłu, grożącego pożarem i wybuchem. Dlatego wszystkie obiekty metalowe muszą być uziemione, a instalacje wysokiego napięcia mają ograniczony maksymalny prąd wyładowania, w taki sposób, by nie zachodziła możliwość wyładowania iskrowego lub porażenia pracownika. Porażenie elektrostatyczne może być bolesne, ale zazwyczaj nie niesie bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia. Reakcją na porażenie elektrostatyczne mogą być też niekontrolowane odruchy, grożące w niesprzyjających okolicznościach urazami mechanicznymi i innymi następstwami. Stosowana w lakierniach odzież ochronna, w wystarczającym stopniu chroniąca ciało przed bezpośrednim stykiem z przedmiotami przewodzącymi, zazwyczaj zapobiega porażeniom elektrostatycznym. Ważnym aspektem profilaktycznym jest stosowanie ochrony dróg oddechowych, gdyż naelektryzowane cząstki proszku (pyłu) zwiększa skuteczność depozycji (wchłaniania) w drogach oddechowych. Jednak potencjalna szkodliwość tego efektu również nie jest wystarczająco zbadana.

Data publikacji: 22 lipca 2014 r.