W dniu 21 czerwca Sejm przyjął w drugim czytaniu
ustawę o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w
razie choroby i macierzyństwa. Zgodnie z ustawą, podstawę wymiaru
zasiłku chorobowego przedsiębiorcy będzie stanowiło
wynagrodzenie, które osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc
kalendarzowy.
Dotychczas tą podstawą była zadeklarowana kwota,
stanowiąca podstawę wymiaru składek zmniejszona proporcjonalnie do
„przepracowanych” dni miesiąca.
Ustawa dostosowuje przepisy ustawy do wyroku
Trybunału Konstytucyjnego. TK rozpatrywał w 2009 r. pytanie prawne
sąd rozpatrującego odwołanie przedsiębiorcy od decyzji
naliczającej mu zasiłek chorobowy oraz macierzyński.
Przedsiębiorca zgłosił się do ubezpieczenia w ZUS jako prowadzący
działalność pozarolniczą w drugiej połowie marca 2009 r. Od
kwietnia 2009 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim, a następnie na
urlopie macierzyńskim. ZUS przyznał mu zasiłek chorobowy, a
następnie macierzyński, jednak ustalił je, biorąc pod uwagę
podstawę wymiaru ustaloną proporcjonalnie do dni ubezpieczenia, tj.
za okres, w którym mężczyzna podlegał ubezpieczeniu chorobowemu z
tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej w marcu 2009 r.
Trybunał orzekł, że przepisy te są niezgodne z
konstytucją, w tym zakresie, w jakim uniemożliwiają - w
odniesieniu do przedsiębiorców - uzupełnianie podstawy wymiaru
zasiłku do pełnego miesiąca kalendarzowego. Ustawa nowelizująca
wprowadza zasadę, iż w przypadku, gdy niezdolność do pracy
powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego podlegania
ubezpieczeniu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej,
podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ma stanowić wynagrodzenie,
które ubezpieczony niebędący pracownikiem osiągnąłby, gdyby
pracował pełny miesiąc kalendarzowy.
Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 21 czerwca 2013 r.